อย่างที่เล่าไปว่าอิ๋มรู้จักงาน Quilt จากห้องงานฝีมือเวบ Pantip ดูแต่ละคนทำกระเป๋ามาโพสอวดกันแล้วก็อยากทำบ้าง แต่จะหัดทำเองก็ไม่มั่นใจว่าจะทำได้หรือเปล่า ลองเสริชหาที่เรียนใกล้บ้านไปมาสะดวก Pretty Quilt เลยเป็นที่เรียนที่แรกที่ได้มาเรียนแบบจริงๆ จังๆ อิ๋มสมัครเรียนคอร์ส Basic ในคอร์สนี้จะได้เรียนทั้งการต่อผ้า (Patchwork) และ Applique' มีงานให้ทำ 10 ชิ้น คละๆ กันไปทั้งผ้าโชว์ กระเป่าและของจุกจิก งานชิ้นแรกๆ ของอิ๋มจะเป็นยังไงมาเร้ว มาดูกัน
เริ่มที่ หมอนเข็มใบน้อย
ตอนแรกก็คิดว่าเอ๊ะ แค่หมอนเข็มเองนะต้องหัดทำด้วยหรือ แต่หมอนเข็มใบน้อยนี่หล่ะที่สอนเทคนิคการต่อผ้าแบบพื้นฐาน ได้รู้วิธีสร้างแพทเทิร์น ตัดแบบและวาดลงผ้า เผื่อเย็บเท่าไหร่ ตัดผ้าอย่างไร ต่อผ้าแล้วพับตะเข็บไปทางไหน ที่สำคัญได้ฝึก Quilt อย่างถูกวิธี งานชิ้นแรกที่แม้จะเก้ๆ กังๆ แต่พอทำเสร็จแล้วก็ภูมิใจ เคยมีคนบอกว่างานชิ้นแรกทำเสร็จแล้วอย่าให้ใคร เก็บไว้ดูพัฒนาการของเราว่าพอทำไปนานๆ แล้วเราเก่งขึ้นหรือเปล่า หมอนเข็มใบนี้ถูกเก็บไว้ในตู้ไม่เคยหยิบออกมาใช้ งานชิ้นแรก หมอนเข็มใบแรก ชีวิต Quilter ของอิ๋มเริ่มต้นจากตรงนี้
ชิ้นที่ 2 Bento Bag
กระเป๋าใส่กล่องข้าวกลางวัน ที่จริงๆ แล้วคงไม่มีใครกล้าเอากล่องข้าวใส่เข้าไปจริงๆ เพราะกลัวเปื้อน วิธีการแบบนี้เรียกว่า Press Quilt ตัดผ้าเส้นเล็กๆ แล้วเย็บทีละเส้นบนใยโพลีฯ และผ้าซับใน ทำกระเป๋าใบนี้จะได้หัด Quilt ไปในตัว เพราะต้อง Quilt ให้ติดกันทั้ 4 ชิ้น ถึงจะยังทำได้ไม่ดีก็จะมองไม่เห็นเพราะพอพับผ้าแต่ละเส้นแล้วก็จะปิดเส้น Quilt คดๆ งอๆ ของมือใหม่อย่างเราได้อย่างมิดชิด แต่อย่าพลิกดูด้านในนะเพราะทุกอย่างจะถูกเปิดเผย กระเป๋าใบนี้ยกให้เพื่อนไปแล้วกว่าจะหารูปจากไฟล์เก่าเก็บมาโพสได้ก็ยากเต็มที ได้เห็นอีกพัฒนาการถ่ายรูปแบบทื่อๆ เหมือนเวลาถ่ายรูปติดบัตรประชาชน หน้าตรง ไม่สวมแว่น 555
ชิ้นที่ 3 กระเป๋า Tulip
นับเป็นงาน Patchwork ชิ้นแรกที่ต้องต่อผ้าเยอะขึ้น พอได้ฟังครูสอนและกลับมาทบทวนซ้ำก็เข้าใจอย่างกระจ่างแจ้งเรื่องของหลักการพับตะเข็บ พับไปทางไหนเพราะอะไร พลาดไม่ได้เรื่องเกรนผ้า ชิ้นนี้จะวางเกรนผ้าแบบไหน วางแล้วมีผลต่อชิ้นที่อยู่ติดๆ กันยังไง แม้เวลาผ่านไปหลายปี แต่พอได้เห็นรูปกระเป๋าใบนี้ก็นึกถึงตอนที่ได้รู้จักหลักของงาน Patchwork เป็นครั้งแรก
น่ารักน่าชังกับงานชิ้นที่ 4 กระเป๋าน้องกุต่าย
งานในคอร์สเบสิกที่ถ้าไม่เรียนนี่ก็นึกไม่ออกนะว่าทำยังไง ดูเหมือนว่าจะง่าย แต่พอทำจริงๆ ตอนเข้าขอบนี่ลำบากเอาการ ไหนจะต้องปั้นใยโพลีฯ สำหรับทำขอบตะกร้า แถมตอนยัดใยโพลีฯ ที่ตัวตะกร้าถ้าทำไม่ดีตะกร้าจะเบี้ยวเอาอีกต่างหาก ตะกร้าผ้าธรรมดาน่ารักขึ้นมาทันทีเมื่อมีน้องกุต่ายตัวน้อย ทำเสร็จแล้วหยิบจับอุปกรณ์งานผ้ามาใส่ อืม...ดูเพลินตาเพลินอารมณ์
เริ่มหัด Applique' กับงานชิ้นที่ 5 กระเป๋าหัวใจ
กระเป๋า Applique' ใบแรกที่สนุกกับการคิดว่าจะเอียงหัวใจไปด้านไหนบ้างจะได้ไม่ดูจงใจเกินไป พอสอยและ Quilt เสร็จ หัวใจนูนเด้งดึ๋งยิ่งชอบใหญ่ พลาดไปนิดตรงหูกระเป๋าที่มาบังหัวใจที่แอพไว้ เพราะตอนที่ทำกระเป๋าเสร็จหูแบบเย็บซ่อนด้านในหมดพอดี แต่สรุปก็ยังได้ฝีกแอพด้านโค้งๆ และมุมแหลมทั้งแหลมเข้าและแหลมออก แถมยังได้ลองกุ๊นกระเป๋าแบบหักมุม กระเป๋าใบนี้ทำให้ได้ทดลองทำอะไรใหม่ๆ อีกหลายอย่างเลย
รวมงานชิ้นที่ 6 และ 7 ไว้ด้วยกันกับ ผ้าห่มรัก Nine Patch & Flying Geese
เรียนเย็บผ้าได้ไม่นานก็ใจใหญ่ ตามแบบฝึกหัดลายนี้ต้องทำผ้าโชว์ผืนเล็กๆ แต่ตอนนั้นไม่รู้จะเอาผาโชว์ไปทำอะไร เลยเอางาน 2 ชิ้นมารวมเป็นชิ้นเดียวทำเป็นผ้าห่มผืนโต การบ้านชิ้นนี้ได้เรียนเรื่องการกำหนด Block การคำนวณลาย คำนวณผ้า และฝึกความอดทนเป็นอย่างสูงที่จะทำงานชิ้นใหญ่ๆ ให้สำเร็จ หน้าหนาวแรกที่ได้เอาผ้าผืนนี้มาห่มรู้สึกได้เลยว่าอุ่นกว่าผ้าผืนอื่นที่เคยมี ผ้าห่มเย็บเอง Quilt เองเชื่อสิว่าผ้าห่มผืนไหนๆ ก็ห่มไม่อุ่นเท่า
ลองทำหมอนดูบ้างกับงานชิ้นที่ 8 หมอนอิง Lemon Star
ลายนี้เริ่มมีการสร้าง Pattern ที่ยากขึ้น ทำไปสองครั้งก็ยังลืมๆ งงๆ การต่อผ้าก็ยากขึ้น มีเย็บเข้ามุม เย็บสุดบ้างไม่สุดบ้าง แถมผ้าที่ขอบยืดย้วย เวลา Quilt เลยย่นระยับ ตอนที่หยิบเอาชิ้นงานมาถ่ายรูปใหม่ก็เจอว่า ปากกาลบด้วยน้ำราคาแพงที่ซื้อมามันมีสีกลับชัดขึ้นมาอีก คราวนี้ลบเท่าไหร่ก็ลบไม่ออก เป็นเรื่องเตือนใจให้ระวังการใช้ดินสอหรือปากกาขีดผ้า สรุปแล้วต้องกลับไปใช้ของดั้งเดิมแต่ก่อนมา คือดินสอธรรมดาเส้นบางๆ
ใกล้จบคอร์สกับงานชิ้นที่ 9 กระเป๋า Dressdent Plate
เป็นการต่อผ้าผสมงานแอพ ครั้งนี้อยากลองใช้ผ้าบาติก แต่ขอบอกเลยว่าเนื้อผ้าเหนียวมาก เข็มผ่านยาก ฝีเข็มเลยไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ แถมยังมีหมุนลายผ้าผิด แต่มารู้ตัวอีกทีตอนกระเป๋าเสร็จแล้ว ฮือๆ งานนี้กลับไปแก้ไขก็ไม่ได้ เกินเยียวยาจริงๆ
งานชิ้นสุดท้าย Picnic Bag
กระเป๋าสุดฮิตที่ใครก็ตามที่ไปเรียนที่ร้านครูต้องเลือกทำ ได้วิธีเข้ากระเป๋าแบบใหม่ที่เค้าว่าก้นมันจะไม่ย้อย หลายคนเลือกใช้ผ้าทอ บางคนใช้ผ้าลายสก๊อต แต่อยากแตกต่างเลยเลือกใช้ผ้าอเมริการที่ครูตัดเป็นชิ้นๆ ขาย ด้วยความที่งกผ้าไม่ยอมตัดเศษทิ้ง ใช้เต็มๆ เท่าที่ครูตัดมาเลย กระเป๋าที่ได้เลยใบใหญ่มาก สะพายเก๋ๆ พอได้ แต่ถ้าใส่ของจนเต็มจะปวดหลังปวดไหล่มาก ย้อนไปช่วงเวลานั้นเลือกทำแต่กระเป๋าใบใหญ่ๆ ใส่ของได้เยอะก็จริง แต่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ
ชิ้นงานในคอร์สนี้อิ๋มใช้เวลาทำปีเศษ เย็บผ้าเกือบทุกวัน มีบ้างที่แวบไปลองทำชุดคิทที่ครูขาย หาแบบตามหนังสือแล้วเอามาออกแบบเป็นของตัวเอง ครั้งหน้าจะหารูปเก่าๆ มาเล่าให้อ่านกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น