กระเป๋าที่ออกแบบเอง

พอเริ่มเรียนไปได้ซักพัก อิ๋มก็เริ่มสะสมหนังสือ นั่งดูแบบในหนังสือแล้วก็อยากลองทำดูบ้าง แต่บางแบบเราก็ไม่ชอบตรงนั้นอยากเพิ่มตรงนี้ ทำไปทำมาเลยสนุกกับการออกแบบกระเป๋าเอง บางแบบใช้แพทของเค้าเลย บางแบบก็ปรับตามที่เราชอบ กระเป๋าใบแรกที่ทำก็เลือกทรงยากเลยอิ๋มเรียกมันว่า

Scott Boston Bag

ใช้แบบจากหนังสือ My Utopia เลือกใช้ผ้าลายสกอ๊ตคู่ผ้ายีน มันดูเป็นคู่ที่อมตะ อยู่ด้วยกันได้เสมอ แค่ต่อผ้าง่ายๆ กระเป๋าก็ดูพิเศษขึ้นแล้ว

 

 

กระเป๋าทรงง่ายๆ อีกใบตั้งชื่อว่า I am Quilting

จริงๆ เหมือนไวยกรณ์จะไม่ถูกเท่าไหร่นะ แต่ฟังดูคล้องจองน่ารักดี ใบนี้ก็เอาทรงมาจากในหนังสืออีก แต่แอพเป็นเรื่องราวของผู้หญิงที่ชอบเย็บผ้า มีอุปกรณ์นู่นนี่นั่นอยู่รอบตัว ส่วนยัยเด็กผู้หญิงนั่นก็จินตนาการว่าเป็นตัวเอง แขน 2 ข้างขยับได้ วุ่นวายง่วนอยู่กับการเย็บผ้า 555 มันช่างเหมือนชีวิตอิ๋มจริงๆ เลยนะ

 

 

 

 

 

ลองมาทำกระเป๋าเป้ดูบ้าง อิ๋มเรียกชื่อสั้นๆ ว่า Zoo

ใช้แพทจากร้านครูนั่นแหละ วิธีทำก็ง่ายๆ ไม่ซับซ้อนอะไร ที่สนุกก็คือจะเอาสัตว์อะไรมาใส่ลงบนตัวกระเป๋าดี ช่วงนั้นยังมีผ้าไม่มากสีสันลวดลายเลยวนไปวนมา ผ้าบางชิ้นไม่อยากใช้เลย แต่ก็ไม่มีตัวเลือกอื่นแล้ว กระเป๋าใบนี้ตอนโพสลงในห้องงานฝีมือ ยอดกดถูกใจเยอะมาก ดีใจ ปลาบปลื้ม ทำให้มีกำลังใจที่จะคิดแบบกระเป๋าใหม่ๆ ออกมาอีกเรื่อยๆ

คนชอบเย็บผ้ามักจะมีกระเป๋าอุปกรณ์เป็นของตัวเอง ความอยากทำให้อิ๋มลงมือทำกระเป๋าอุปกรณ์ (กับเค้าบ้าง) และมันต้องไม่ธรรมดา อิ๋มดูกระเป๋าอุปกรณ์แบบสำเร็จรูปที่มีขายอยู่ทั่วไปว่าเค้ามีลักษณะเด่นยังไง เวลาหยิบใช้ข้าวของง่ายยากสะดวกหรือเปล่า เพราะกระเป๋าทรงนี้ถ้าดูแพทเทิร์นตามหนังสือทั่วไปมันจะไม่มีช่องแบ่ง เวลาใส่ของลงไปก็จะกองรวมกันหยิบใช้ยาก ลองออกแบบให้มีฝา 2 ชั้น มีช่องเสียบกรรไกร ไม้บรรทัด ดินสอ ช่องใส่หลอดด้าย ทดลองใช้แล้วสะดวกดี แต่ชีวิตจริงทำเสร็จแล้วใส่ตู้ไว้ไม่ได้ใช้ เพราะวันๆ นั่งเย็บผ้าอยู่กับบ้าน อดใช้กระเป๋าอุปกรณ์  T ^ T

 

ใครทำงาน Quilt ต้องไม่พลาดที่จะทำกระเป๋าปิ๊กแป๊ก อิ๋มก็ขอลองมั่งเป็นกระเป๋าคุณนายใบยาว ปากตรงแบบนี้ทำไม่ยาก ใช้ผ้าชุดเดิมที่เคยใช้ (บาติกเนื้อเหนียวผุดๆ) ใครอยากมีกระเป๋าใบยาว แต่ยังทำไม่เก่ง เลือกทำแบบนี้สิ มิดชิดแถมไม่ต้องติดซิปด้วย ง่ายผุดๆ นี่พูดเลอ

ทำกระเป๋าสตางค์ใบยาวอีกใบ แต่ยังเลี่ยงไม่ยอมทำกระเป๋าสตางค์ซิปรอบ แอบใช้ปิ๊กแป๊กหนังติดเอา ไม่ต้องเล่าอะไรมากเพราะใบนี้สวยด้วยผ้าจริงๆ

กระเป๋าปากอ้าเป็นอีกแบบนึงนะที่หลายคนชอบทำ เพราะมันน่ารักดี ตอนนั้นอิ๋มไม่ค่อยชอบกระเป๋าถือเท่าไหร่ คิดว่ามันใช้ไม่สะดวก ใช้กระเป๋าสะพายถนัดกว่า แต่อยากลองใช้ปากอ้าบ้างเลยลองเอามาทำเป็นกระเป๋าเป้ดู ครูแองจี้ช่วยเลือกผ้าให้ และได้หัดทำเทคนิค Collage เป็นครั้งแรก คนไม่ถนัดงานมือใช้จักร์เก่งกว่าก็ทำงานน่ารักๆ ได้นะด้วยเทคนิคนี้

ไอเดียกระเป๋าใบนี้ได้มาจากพี่หน่อย ที่วันนึงเดินเข้ามาในร้านแล้วบอกว่า "นี่ๆ มาดูสิพี่ทำกระเป๋าใช้ได้ 2 ด้าน" ดีจังอิ๋มอยากเลียนแบบบ้าง มีผ้าลายตึกสีดำอยู่ได้การเลย ด้านนึง Quilt อย่างเดียว อีกด้านแอพเป็นรูปตึก ส่วนหูเป็นผ้าทำกว้างหน่อยจะได้ไม่เจ็บไหล่ใช้เทคนิคสอดเชือก วันไหนชอบแบบไหนก็ใช้ด้านนั้น เจ๋งดีนะมีกระเป๋าใบเดียวแต่คนนึกว่ามี 2 ใบ

 
 

 

 

 

 

 ผ้า Block ลายน่ารักมีขายเยอะเลย แต่มาจนตรงที่เอาไปทำกระเป๋าแบบไหนดี เห็นแบบใน My Utopia แล้วก็ได้ไอเดียเอามาทำช่องกระเป๋า ผ้าเป็นลายแมวก๋ากั่น เลยออกแบบให้สายกระเป็าเป็นแขนแมวด้วย ด้านนึงเย็บติด อีกด้านทำเป็นห่วงถอดได้เก๋ๆ กระเป๋าใบนี้ทำนานมากและขายไปแล้ว เห็นแล้วชักคิดถึง เดี๋ยวว่างๆ ไปหาผ้า Block มาทำอีกดีกว่า

 

 

 

 

กลับมาทำกระเป๋าทรง Boston อีกที ตั้งใจจะทำเป็นกระเป๋าใส่เสื้อผ้าไปออกกำลังกาย รูปแบบก็คล้ายๆ ใบแรกที่ทำ แค่เปลี่ยนมาลองใช้ผ้าหนังดู เย็บยากชะมัด

 

 

ช่วงหลังตอนเรียนที่ร้านครูก็มีโอกาสได้เรียน Machine Quilt ด้วย บางครั้งเวลาเอาผ้าหนังมาทำงานก็เลือก Quilt ด้วยจักรเพราะมันจะสวยกว่า กระเป๋าใบนี้ทำแบบเปลี่ยนฝาได้ ฝากระเป๋าในรูปใช้ผ้าวูลต่อด้วยมือ ส่วนอีกฝา (ไม่ได้ถ่ายรูปมา) เย็บจักรด้วยเทคนิค Snippet ที่ครูแองจี้สอนและช่วยวางผ้าให้ แถมยังให้เพื่อนผู้ชำนาญงานจักรทำ Free Motion ให้อีกเพราะกลัวทำเองไม่สวย ตอนที่ไปงาน Quilt Show ที่โยโกฮาม่า กระเป๋าใบนี้ได้ร่วมเดินทางไปกับอิ๋มด้วยนะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 ที่จริงมีกระเป๋าที่ทำไว้อีกหลายใบ แต่โพสนี้ยาวมากแล้วเลยขออวดกระเป๋าใบนี้เป็นใบสุดท้าย นับเป็นใบที่เริ่มเปลี่ยนมาทำงานโทนสีหวานๆ ดูบ้าง ใครดูรูปกระเป๋าใบที่ผ่านๆ มาจะรู้สึกว่ามีแต่สีทึบๆ ทึมๆ ไม่ดำก็น้ำตาล เพราะช่วงนั้นไม่ชอบงานสีหวานๆ หรืองานที่ใช้สีสัน เห็นผ้าสีโทนนี้แล้วคิดไม่ออกทำไม่เป็น จนพอได้ลองซื้อผ้าสีหวานๆ มาใช้ดู เริ่มหัดแมชผ้า จากครั้งแรกๆ ที่อาจดูไม่เข้ากัน แต่หลังๆ ก็เริ่มดีขึ้น กระเป๋าผ้าบล๊อกคุณมาซาโกะใบนี้เย็บ Free Motion ธรรมดาเพราะผ้าเค้าสวยอยู่แล้ว แต่เส้น Quilt ที่เราเย็บลงไปมันช่วยส่งให้ผ้าลายสวย สวยยิ่งขึ้น เล่ามาถึงตอนนี้ใครไม่เคยเย็บผ้าอยากลองเย็บกันบ้างหรือยังคะ มาๆ หยิบผ้า ด้าย เข็มมาลองทำกัน

 

 

 

ชุดคิทที่ไม่ต้องคิด

ระหว่างที่เรียนคอร์สเบสิก บางครั้งครูออกชุดคิทมาใหม่อยากทำบ้างก็มีแอบแว๊บไปทำเหมือนกันนะ ชุดคิทที่ร้านครูส่วนใหญ่เป็นแบบต่อผ้าง่ายๆ หรือไม่ก็หยิบเอาลายผ้าสวยๆ มาทำกระเป๋า บางแบบก็ไม่ได้ใช้ผ้าของครูอาศัยจ่ายค่าเรียนแล้วเลือกผ้าเอาเอง

Triangle Bag
ชุดนี้ซื้อผ้าจากครู ด้วยความที่มีแค่ 2 สี ขาวกับดำ ทำให้วางผ้าไม่ยาก ตอนทำครูบอกว่าถ้าจะใช้จักรเย็บก็ได้นะ แต่พอลองทำดูจริงๆ ไม่ง่ายเลย เพราะมุมมันจะไม่ค่อยตรงกัน เย็บไม่ดีด้านเฉลียงก็ยืดได้ง่าย สรุปว่าถ้าไม่คล่องจักร เย็บมือจะง่ายกว่า
 

 

My Style

กระเป๋าจากแพทเทิร์นผ้าสี่เหลี่ยม 22 ชิ้น หรือเท่าไหร่นี่แหละ แต่แทนที่จะใช้ผ้าสี่เหลี่ยมจตุรัส ครูก็มาดัดแปลง

แพทเทิร์นเล็กน้อย ทำให้กระเป๋าดูต่างออกไป แต่ยังเป็นทรงเดิม ด้านในใบนี้ได้เรียนวิธีทำช่องแบ่งกระเป๋าที่พอลองทำดูแล้วก็ง่ายดีนะ

  

 

กระเป๋าก้นกลม

ต้นแบบกระเป๋าใบนี้ใช้ผ้าลายกุหลาบดอกใหญ่เนื้อหนาคล้ายๆ ผ้าคอตต้อนลินิน แต่ด้วยความที่ไม่ค่อยชอบดอกไม้เท่าไหร่เลยลองเอาผ้าลายตัวอักษรเท่ๆ มาทำดู ดูครั้งแรกๆ ก็เข้ากันดี แต่คิดไปคิดมาผ้ามันออกจะเท่ไม่เข้ากับทรงกระเป๋าเท่าไหร่เลย = = " 

 

 

 

 

Modern Bag 

จริงๆ กระเป๋าใบนี้เป็นชุดคิทที่เลือกทำเป็นใบแรก ด้วยรูปแบบที่มีช่องเยอะ และโทนสีเท่ๆ ด้วยความที่ยังไม่เคยทำกระเป๋าใบใหญ่ๆ เลยในตอนนั้น แต่ก็กล้านะ ไม่รอถามครู ประกอบกระเป๋าเองเลย ผลปรากฏว่าก้นเบี้ยว แต่เชื่อมั๊ยว่าตั้งแต่นั้นไม่ว่าจะทำกระเป๋าอีกกี่ใบ จะไม่ลืมดูก้นเลย นี่หล่ะ เค้าถึงว่าผิดเป็นครู

อาจุมม่า Bag

อวดกระเป๋าสีดำๆ ทึบๆ มาหลายใบ ลองมาทำสีสดๆ ดูบ้าง ใบนี้ต้นแบบไม่ใหญ่มาก แต่เพิ่มขนาดเพราะช่วงนั้นชอบทำกระเป๋าใบใหญ่ๆ ของเยอะจะได้ใส่ของได้หมดในกระเป๋าใบเดียว เอาเข้าจริงๆ พอใส่ของเต็มก็ยกกระเป๋าไม่ขึ้น หูกระเป๋ายืดเกือบขาด แต่นับจากตอนนั้นอีกนานเลยนะกว่าจะคิดได้ว่าควรทำกระเป๋าใบเล็กๆ ขนาดพอดีตัว

 

Rainbow Bag

กระเป๋าใบนี้สุดฮิตเลยนะช่วงนั้น ใครๆ ก็อยากทำ บางคนทำขายได้ตั้งหลายใบ ผ้าที่มีแต่ละรุ่นก็ต่างกันบางรุ่นสีออกตุ่นๆ หน่อย บางรุ่นก็สีเจ็บจี๊ด ที่มาของแพทเทิร์นก็มาจากกระเป๋าต่อผ้าสี่เหลี่ยมจตุรัสหลายๆ ชิ้นที่ชอบทำกัน แต่เปลี่ยนแต่ละชิ้นให้เป็น Log Cabin เท่านั้นเอง เห็นมั๊ยพลิกแพลงนิดเดียวก็ได้กระเป๋าที่น่าสนใจกว่าเดิม

ทำกระเป๋ามาหลายใบ เบื่อๆ เลยลองไปทำตุ๊กตาดูบ้าง สำหรับอิ๋มความยากอยู่ตรงตอนยัดใยโพลีฯ เพราะทำทีไรก็จะอัดกันเป็นก้อนนูนอยู่ที่เดียว ครูสอนว่าให้ยีใยให้ฟูแล้วยัดทีละน้อย ทำไปๆ ขี้เกียจก็ยัดก้อนใหญ่ทุกที ช่วงหลังๆ สบายขึ้นเพราะมีใยบอลขายใช้ง่ายขึ้นเยอะเลย

ขอทิ้งภาพกระเป๋าจากชุดคิทที่ไม่ต้องคิดไว้เป็นภาพสุดท้าย ใบนี้มีชุดคิทไม่มาก อิ๋มชอบตรงที่มันเป็นผ้าผสมหนังแท้ดูเท่ๆ แต่น่ารักดี เป็นกระเป๋าสตางค์แบบมีที่ใส่บัตรที่ทำเป็นใบแรก และได้เรียนรู้ว่าช่องแต่ละช่องสำคัญมาก เพราะถ้าทำผิดขนาดมันจะใส่บัตรใส่แบงค์ได้ไม่ดี คราวหน้าขอเอางานที่ตัวเองคิดเองมาอวดบ้าง โปรดติดตามชม

เริ่มเรียนงาน Quilt ครั้งแรกที่ Pretty Quilt

อย่างที่เล่าไปว่าอิ๋มรู้จักงาน Quilt จากห้องงานฝีมือเวบ Pantip ดูแต่ละคนทำกระเป๋ามาโพสอวดกันแล้วก็อยากทำบ้าง แต่จะหัดทำเองก็ไม่มั่นใจว่าจะทำได้หรือเปล่า ลองเสริชหาที่เรียนใกล้บ้านไปมาสะดวก Pretty Quilt เลยเป็นที่เรียนที่แรกที่ได้มาเรียนแบบจริงๆ จังๆ อิ๋มสมัครเรียนคอร์ส Basic ในคอร์สนี้จะได้เรียนทั้งการต่อผ้า (Patchwork) และ Applique' มีงานให้ทำ 10 ชิ้น คละๆ กันไปทั้งผ้าโชว์ กระเป่าและของจุกจิก งานชิ้นแรกๆ ของอิ๋มจะเป็นยังไงมาเร้ว มาดูกัน

เริ่มที่ หมอนเข็มใบน้อย

ตอนแรกก็คิดว่าเอ๊ะ แค่หมอนเข็มเองนะต้องหัดทำด้วยหรือ แต่หมอนเข็มใบน้อยนี่หล่ะที่สอนเทคนิคการต่อผ้าแบบพื้นฐาน ได้รู้วิธีสร้างแพทเทิร์น ตัดแบบและวาดลงผ้า เผื่อเย็บเท่าไหร่ ตัดผ้าอย่างไร ต่อผ้าแล้วพับตะเข็บไปทางไหน ที่สำคัญได้ฝึก Quilt อย่างถูกวิธี งานชิ้นแรกที่แม้จะเก้ๆ กังๆ แต่พอทำเสร็จแล้วก็ภูมิใจ เคยมีคนบอกว่างานชิ้นแรกทำเสร็จแล้วอย่าให้ใคร เก็บไว้ดูพัฒนาการของเราว่าพอทำไปนานๆ แล้วเราเก่งขึ้นหรือเปล่า หมอนเข็มใบนี้ถูกเก็บไว้ในตู้ไม่เคยหยิบออกมาใช้ งานชิ้นแรก หมอนเข็มใบแรก ชีวิต Quilter ของอิ๋มเริ่มต้นจากตรงนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ชิ้นที่ 2 Bento Bag

กระเป๋าใส่กล่องข้าวกลางวัน ที่จริงๆ แล้วคงไม่มีใครกล้าเอากล่องข้าวใส่เข้าไปจริงๆ เพราะกลัวเปื้อน วิธีการแบบนี้เรียกว่า Press Quilt ตัดผ้าเส้นเล็กๆ แล้วเย็บทีละเส้นบนใยโพลีฯ และผ้าซับใน ทำกระเป๋าใบนี้จะได้หัด Quilt ไปในตัว เพราะต้อง Quilt ให้ติดกันทั้ 4 ชิ้น ถึงจะยังทำได้ไม่ดีก็จะมองไม่เห็นเพราะพอพับผ้าแต่ละเส้นแล้วก็จะปิดเส้น Quilt คดๆ งอๆ ของมือใหม่อย่างเราได้อย่างมิดชิด แต่อย่าพลิกดูด้านในนะเพราะทุกอย่างจะถูกเปิดเผย กระเป๋าใบนี้ยกให้เพื่อนไปแล้วกว่าจะหารูปจากไฟล์เก่าเก็บมาโพสได้ก็ยากเต็มที ได้เห็นอีกพัฒนาการถ่ายรูปแบบทื่อๆ เหมือนเวลาถ่ายรูปติดบัตรประชาชน หน้าตรง ไม่สวมแว่น 555

ชิ้นที่ 3 กระเป๋า Tulip

นับเป็นงาน Patchwork ชิ้นแรกที่ต้องต่อผ้าเยอะขึ้น พอได้ฟังครูสอนและกลับมาทบทวนซ้ำก็เข้าใจอย่างกระจ่างแจ้งเรื่องของหลักการพับตะเข็บ พับไปทางไหนเพราะอะไร พลาดไม่ได้เรื่องเกรนผ้า ชิ้นนี้จะวางเกรนผ้าแบบไหน วางแล้วมีผลต่อชิ้นที่อยู่ติดๆ กันยังไง แม้เวลาผ่านไปหลายปี แต่พอได้เห็นรูปกระเป๋าใบนี้ก็นึกถึงตอนที่ได้รู้จักหลักของงาน Patchwork เป็นครั้งแรก

น่ารักน่าชังกับงานชิ้นที่ 4 กระเป๋าน้องกุต่าย

งานในคอร์สเบสิกที่ถ้าไม่เรียนนี่ก็นึกไม่ออกนะว่าทำยังไง ดูเหมือนว่าจะง่าย แต่พอทำจริงๆ ตอนเข้าขอบนี่ลำบากเอาการ ไหนจะต้องปั้นใยโพลีฯ สำหรับทำขอบตะกร้า แถมตอนยัดใยโพลีฯ ที่ตัวตะกร้าถ้าทำไม่ดีตะกร้าจะเบี้ยวเอาอีกต่างหาก ตะกร้าผ้าธรรมดาน่ารักขึ้นมาทันทีเมื่อมีน้องกุต่ายตัวน้อย ทำเสร็จแล้วหยิบจับอุปกรณ์งานผ้ามาใส่ อืม...ดูเพลินตาเพลินอารมณ์

เริ่มหัด Applique' กับงานชิ้นที่ 5 กระเป๋าหัวใจ

กระเป๋า Applique' ใบแรกที่สนุกกับการคิดว่าจะเอียงหัวใจไปด้านไหนบ้างจะได้ไม่ดูจงใจเกินไป พอสอยและ Quilt เสร็จ หัวใจนูนเด้งดึ๋งยิ่งชอบใหญ่ พลาดไปนิดตรงหูกระเป๋าที่มาบังหัวใจที่แอพไว้ เพราะตอนที่ทำกระเป๋าเสร็จหูแบบเย็บซ่อนด้านในหมดพอดี แต่สรุปก็ยังได้ฝีกแอพด้านโค้งๆ และมุมแหลมทั้งแหลมเข้าและแหลมออก แถมยังได้ลองกุ๊นกระเป๋าแบบหักมุม กระเป๋าใบนี้ทำให้ได้ทดลองทำอะไรใหม่ๆ อีกหลายอย่างเลย

 

รวมงานชิ้นที่ 6 และ 7 ไว้ด้วยกันกับ ผ้าห่มรัก Nine Patch & Flying Geese

เรียนเย็บผ้าได้ไม่นานก็ใจใหญ่ ตามแบบฝึกหัดลายนี้ต้องทำผ้าโชว์ผืนเล็กๆ แต่ตอนนั้นไม่รู้จะเอาผาโชว์ไปทำอะไร เลยเอางาน 2 ชิ้นมารวมเป็นชิ้นเดียวทำเป็นผ้าห่มผืนโต การบ้านชิ้นนี้ได้เรียนเรื่องการกำหนด Block การคำนวณลาย คำนวณผ้า และฝึกความอดทนเป็นอย่างสูงที่จะทำงานชิ้นใหญ่ๆ ให้สำเร็จ หน้าหนาวแรกที่ได้เอาผ้าผืนนี้มาห่มรู้สึกได้เลยว่าอุ่นกว่าผ้าผืนอื่นที่เคยมี ผ้าห่มเย็บเอง Quilt เองเชื่อสิว่าผ้าห่มผืนไหนๆ ก็ห่มไม่อุ่นเท่า

 

ลองทำหมอนดูบ้างกับงานชิ้นที่ 8 หมอนอิง Lemon Star 

ลายนี้เริ่มมีการสร้าง Pattern ที่ยากขึ้น ทำไปสองครั้งก็ยังลืมๆ งงๆ การต่อผ้าก็ยากขึ้น มีเย็บเข้ามุม เย็บสุดบ้างไม่สุดบ้าง แถมผ้าที่ขอบยืดย้วย เวลา Quilt เลยย่นระยับ ตอนที่หยิบเอาชิ้นงานมาถ่ายรูปใหม่ก็เจอว่า ปากกาลบด้วยน้ำราคาแพงที่ซื้อมามันมีสีกลับชัดขึ้นมาอีก คราวนี้ลบเท่าไหร่ก็ลบไม่ออก เป็นเรื่องเตือนใจให้ระวังการใช้ดินสอหรือปากกาขีดผ้า สรุปแล้วต้องกลับไปใช้ของดั้งเดิมแต่ก่อนมา คือดินสอธรรมดาเส้นบางๆ

 

ใกล้จบคอร์สกับงานชิ้นที่ 9 กระเป๋า Dressdent Plate

เป็นการต่อผ้าผสมงานแอพ ครั้งนี้อยากลองใช้ผ้าบาติก แต่ขอบอกเลยว่าเนื้อผ้าเหนียวมาก เข็มผ่านยาก ฝีเข็มเลยไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ แถมยังมีหมุนลายผ้าผิด แต่มารู้ตัวอีกทีตอนกระเป๋าเสร็จแล้ว ฮือๆ งานนี้กลับไปแก้ไขก็ไม่ได้ เกินเยียวยาจริงๆ

งานชิ้นสุดท้าย Picnic Bag

กระเป๋าสุดฮิตที่ใครก็ตามที่ไปเรียนที่ร้านครูต้องเลือกทำ ได้วิธีเข้ากระเป๋าแบบใหม่ที่เค้าว่าก้นมันจะไม่ย้อย หลายคนเลือกใช้ผ้าทอ บางคนใช้ผ้าลายสก๊อต แต่อยากแตกต่างเลยเลือกใช้ผ้าอเมริการที่ครูตัดเป็นชิ้นๆ ขาย ด้วยความที่งกผ้าไม่ยอมตัดเศษทิ้ง ใช้เต็มๆ เท่าที่ครูตัดมาเลย กระเป๋าที่ได้เลยใบใหญ่มาก สะพายเก๋ๆ พอได้ แต่ถ้าใส่ของจนเต็มจะปวดหลังปวดไหล่มาก ย้อนไปช่วงเวลานั้นเลือกทำแต่กระเป๋าใบใหญ่ๆ ใส่ของได้เยอะก็จริง  แต่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ

ชิ้นงานในคอร์สนี้อิ๋มใช้เวลาทำปีเศษ เย็บผ้าเกือบทุกวัน มีบ้างที่แวบไปลองทำชุดคิทที่ครูขาย หาแบบตามหนังสือแล้วเอามาออกแบบเป็นของตัวเอง ครั้งหน้าจะหารูปเก่าๆ มาเล่าให้อ่านกัน

หนังสืองาน Quilt เล่มแรก

หนังสืองาน Quilt เล่มแรก ซื้อตั้งแต่ยังไม่รู้จักเลยว่า Quilt คืออะไร โชคดีที่ด้านในเป็นภาษาอังกฤษ เข้าใจว่าสมัยนั้นงาน Quilt น่าจะยังไม่เป็นที่แพร่หลายเท่าไหร่นักในเมืองไทย เปิดดิกชันนารีหาคำศัพท์ และพยายามหาวัสดุอุปกรณ์เท่าที่บ้านย่านชานเมืองอย่างเรามี ได้มาแค่ฟองน้ำบางๆ แทนใยโพลีฯ และกัดฟันผ่อนจักรเย็บผ้ามาเพื่อการนี้ สรุปแล้วทำได้แค่ซองใส่ทิชชูเล็กๆ ซึ่งไม่มีแบบในหนังสือเพราะไม่สามารถต่อผ้าด้วยจักรได้สำเร็จ อีกเกือบสิบปีทีเดียว ถึงจะมารู้จักงาน Quilt อย่างเป็นจริงเป็นจัง แต่ก็ยังไม่เคยลองทำชิ้นงานในหนังสือเล่มนี้เลยซักที T T

 

ยินดีที่ได้รู้จัก

Welcome to kraftleklek Blog เล็กๆ ของคนชอบงาน Quilt เจ้าของ Blog นี้ชื่ออิ๋มค่ะ ในอดีตเคยเขียน Blog ในเวบ Pantip  ใช้ชื่อ KK Craftsgirl เคยเป็นเจ้าของเวบ KK Quilt House และเพจ KK Quilt House ใน Facebook รู้จักและเริ่มเรียนรู้งาน Quilt อย่างจริงจังครั้งแรกเมื่อปี 2552 เริ่มต้นจากห้องงานฝีมือ

ในเวบพันทิป เรียนจบ Hand Quilt Course และ Sewing Machine Quilt Course จากร้าน Pretty Quilt สอนโดยครูนิกกี้ และครูแองจี้  เคยร่วม Workshop กับคุณ Yoko Saito คุณ Masako Wakayama

คุณ Noriko Nozawa Quilter  ที่มีชื่อเสียงชาวญี่ปุ่น
ปัจจุบันกำลังเข้าอบรมหลักสูตร Patchwork Quilt กับสมาคม JHIA (Japan Handicraft Instructors' Association) ซึ่งเป็นองค์กรที่ได้รับการรับรองการศึกษา วัฒนธรรม การกีฬาวิทยาศาสตร์ และ เทคโนโลยีของประเทศญี่ปุ่น สอนโดยคุณ Akemi Shibata
อิ๋มชื่นชอบและสนุกกับการเย็บผ้า รู้สึกว่าการหยิบผ้าชิ้นเล็กชิ้นน้อยมาเย็บต่อกันเป็นงานที่มีเสน่ห์ สีสันแบบไหน ลวดลายแบบไหนที่น่าจะหยิบจับมาวางด้วยกันให้เกิดเป็นผลงานชิ้นสวยที่ไม่ว่าจะทำกี่ครั้งก็จะไม่เหมือนกัน เป็นงานที่มีเอกลักษณ์ที่มีคุณค่าทางจิตใจ
kraftleklek รวบรวมผลงานที่เคยทำในอดีต กำลังทำอยู่ และจะทำอีกในอนาคตเพื่อเป็นแรงบันดาลใจให้เพื่อนๆ ที่สนใจงาน Quilt มาสนุกกับตัดผ้าชิ้นใหญ่ให้เป็นชิ้นเล็ก แล้วเย็บต่อกลับไปเป็นชิ้นใหญ่ ที่บางคนอาจสงสัยว่าเราจะตัดๆ ต่อๆ ผ้ากันไปทำไม และในบางครั้งอาจจะแว๊บๆ ไปทำงานฝีมืออื่นๆ มาอวดบ้างตามประสาคนชอบทำงานฝีมือ

ถ้าคุณอ่านแล้วนึกสนุกลองหยิบจับหาอุปกรณ์มาลองทำบ้าง แล้วจะรู้ว่า งานฝีมือนะทำแล้วสนุกชะมัดยาดเร้ยย ^^