มาเรียนเย็บผ้ากันเถอะ

เมื่อวันที่ 27 กันยายน ที่ผ่านมาเป็นการเรียน Patchwork Quilt ของสมาคม JHIA เป็นครั้งสุดท้าย แอบปาดน้ำตาเล็กน้อยเพราะเป็นการเรียนเย็บผ้าที่ต่อเนื่องยาวนานที่สุดในชีวิต ได้เรียนรู้และฝึกฝนเทคนิคการทำงาน Patchwork หลายอย่าง ไม่น่าเชื่อว่าระยะเวลา 2 ปีกว่าจะทำให้เราสร้างผลงานได้หลากหลายรูปแบบ และหลายชิ้นมากจนผนังในห้องทำงานมีที่ไม่พอให้แขวน Mini Tapestry ที่ทำไว้ นอกจากผลงานที่ได้ฝึกฝนหลายชิ้น เมื่อสำเร็จการศึกษาหลักสูตรนี้เราจะได้รับ Certificate รับรองว่าได้ผ่านการเรียนและได้ทำชิ้นงานส่งครบตามที่สมาคมกำหนดไว้ครบทุกชิ้น สมาคม JHIA จะมอบ Certificate ให้นักเรียนที่จบการศึกษารวม 3 ใบ ใบแรกคือCertificate ระดับ Basic ใบที่ 2 คือระดับ Advance และใบที่ 3 ระดับ Instructor ซึ่งการที่เราจะได้รับ Certificate ระดับ Instructor นั้น เราะจะต้อง ทำ Sampler Quilt ของระดับ Basic และ Advance ให้เสร็จสมบูรณ์ด้วย ซึ่งเป็นโจทย์ที่ยากและหินสำหรับนักเรียนทุกคน เพราะแม้เราจะทำการบ้านที่เรียนในระดับ Instructor เสร็จสิ้นสวยงามอลังการเพียงใด แต่ถ้า Sampler Quilt ไม่เสร็จก็เป็นอันจบปิ๊งเลยนะ เล่ากันมายืดยาว หลายคนอาจสงสัยว่าทำไมเราถึงยอมอดหลับอดนอนเย็บผ้าทำการบ้านส่งเพื่อให้ได้ Certificate นี้กัน เพราะการมี Certificate  ครบทั้ง 3 ใบ เราจะสามารถไปประกอบอาชีพครูสอนงาน Patchwork Quilt ได้ ประกอบกับผลงานที่ได้นำเสนอไปแล้วคนที่มาเรียนก็จะได้เกิดความมั่นใจว่าจะได้รับความรู้และสามารถทำชิ้นงานแบบที่เคยเห็นและอยากทำบ้างได้จริงๆ
อิ๋มอยากเชิญชวนทุกคนที่สนใจงาน Patchwork Quilt ให้มาเรียนรู้กัน ใครที่เห็นเพื่อนต่อผ้าเป็น Block หรือเห็นเพื่อนมีผ้าโชว์ผืนโตสวย จนอยากทำได้เองบ้าง หรือแม้แต่อยากจะลองหัดต่อผ้าเพื่อไปดัดแปลงทำเป็นกระเป๋าหรือของใช้ในบ้าน ขอเชิญชวนให้มาเรียนรู้และหัดทำไปด้วยกัน โดยอิ๋มจะเขียนเนื้อหา วิธีการทำงาน ประกอบรูปภาพ และอาจมีคลิปวีดีโอประกอบเพื่อง่ายต่อความเข้าใจ เนื้อหาที่จะเขียนก็จะแบ่งเป็นเรื่องๆ ทีละบทๆ ทยอย Update ลงใน Blog นี้ เริ่มเนื้อหาตั้งแต่เรื่องราวของงาน Quilt วัสดุอุปกรณ์ที่จำเป็นต้องใช้ การสร้างแพทเทิร์น การตัดต่อผ้า การพลิกตะเข็บ ไปจนถึงว่า ถ้าไม่อยากต่อผ้าเพื่อทำผ้าโชว์ เราจะดัดแปลงไปทำชิ้นงานอะไรได้อีก โดยแพทเทิร์นที่นำมาสอนจะเลือกจากแบบที่เคยทำมาแล้ว และมีแพทเทิร์นใหม่ๆ ที่น่าสนใจหรือน่ารักเพิ่มขึ้นมาอีกด้วย
ใครสนใจอยากเรียนรู้งาน Patchwork Quilt โปรดติดตามที่นี่ เร็วๆ นี้ ^^

Advance Sampler Quilt

Sampler Quilt ผืนนี้เป็นผืนที่สองและผืนสุดท้ายของการเรียน JHIA เป็นการรวมเอาแต่ละ Block ใน Course Advance มาไว้บนผืนเดียวกัน Pattern ที่ต้องต่อในแต่ละ Block ของ Course นี้ ก็มีความยากขึ้นตามลำดับ และเมื่อนำมาต่อรวมกันเป็นผืน ก็น่าจะต้องออกแบบให้ Border มีรายละเอียดมากกว่าผืนแรกด้วย งานชิ้นใหญ่ชิ้นสุดท้ายนี้ จะเป็นตัวตัดสินว่าเรียนจบแล้วจะได้รับใบ Certificate หรือเปล่า เพราะแม้จะทำการบ้านในบทเรียนที่ผ่านมาเสร็จหมดทุกชิ้น แต่ถ้าทำ Sampler Quilt ผืนนี้ไม่เสร็จ ก็เป็นอันว่าหมดสิทธิ์ (ที่จริงก็ต้องทำ Sampler Quilt ผืนแรกเสร็จด้วยนะ)  แม้จะทำผ้าผืนแรกสำเร็จ และคิดว่าผืนที่สองก็ไม่น่าจะยาก แต่ก็ยังมีปัญหาจุ๊กจิ๊กมาทดสอบเราเสมอ ต่อผ้าแล้วไม่สวยไม่ถูกใจ เลาะทำใหม่หรือไปต่อดี อยากให้ดอกไม้มีกลีบบางๆ เหมือนของจริง แต่ไม่มีใยโพลีฯ อย่างที่ว่าจะแก้ปัญหายังไงดี ในขณะที่อารมณ์ขณะทำงานก็ยังคล้ายๆ ตอนทำผ้าผืนแรก แม้จะมีช่วงเวลาฮึกเหิม มุ่งมั่น แต่ก็มีช่วงเวลาขี้เกียจและต๊อแต๊ ไม่นับอุปสรรคเรื่องเวลาที่น้อยลงของตัวเองที่ทำให้ไม่สามารถเย็บผ้าได้แบบชิลชิลเหมือนที่เคย แต่เราก็ยังค่อยๆ ทำมันไปเรื่อยๆ เย็บและ Quilt ไปเรื่อยๆ โดยตั้งเป้าหมายว่าก่อนการเรียนครั้งสุดท้ายผ้าผืนนี้ต้องได้เอาขึ้นแขวนบนผนังห้องเสียที วันที่ทำปมตัดด้ายเส้นสุดท้าย ความรู้สึกเหมือนยกภูเขาออกจากอก มันทั้งโล่งและสุขใจ เราได้เอาชนะความยากลำบากมาได้อีกครั้งนึงแล้ว 

ขอยืมคำพูดของคุณภาณุมาศ ทองธนากุล หรือ ใบพัด นักเขียนเจ้าของหนังสือการวางแผนชีวิตอย่าง 'การลาออกครั้งสุดท้าย' มาใช้ในการนี้

"วันใดที่คุณมีความฝันคุณรอให้มันปรากฏตัวอย่างเดียวไม่ได้

ความฝันก็รอคุณเหมือนกันว่าจะมีวินัยในการทำเพื่อมันขนาดไหน"

 

วันนี้ความฝันของอิ๋มเป็นจริงแล้ว

 

Basic Sampler Quilt

เนื้อหาหลักๆ ของการเรียนคอร์ส JHIA ก็คือการต่อผ้า Pattern ต่างๆ เริ่มตั้งแต่ผ้ารูปทรงเรขาคณิตง่ายๆ เช่นสี่เหลี่ยม สามเหลี่ยม แล้วค่อยๆ เพิ่มความยากมาต่อผ้าแนวโค้ง ตอนที่เรียน Course Basic ต้องหัดต่อผ้าทั้งหมด 22 Pattern แต่นำมาประกอบเป็น Sampler Quilt แค่ 20 Pattern ขั้นตอนการต่อผ้าที่ว่ายาก แต่การ Quilt ผ้าผืนโตขนาดนี้นับว่าสาหัสทีเดียว อิ๋มใช้เวลาอยู่กับ Sampler Quilt ผืนนี้รวม 1 ปี กับ 4 เดือน นับแต่วันแรกที่ไปเรียนต่อผ้ากับครู ใครที่อยากต่อผ้าห่มหรือผ้าโชว์ผืนใหญ่ๆดูบ้างอย่าเพิ่งตกใจว่าจะใช้เวลานานขนาดนั้น 

เพราะเวลาที่ใช้ทำงานจริงๆ แค่ประมาณสามถึงสี่เดือนเท่านั้นเอง จำได้ว่าทุกครั้งที่ต่อผ้าแต่ละ Block ชอบที่จะนับว่า Block นี้ตัดผ้ากี่ชิ้น และต้องจับมาประกบกันเพื่อเย็บต่อกี่ครั้งจะได้คำนวณได้ว่าวันนึงจะต่อผ้า Block นี้เสร็จหรือเปล่า ทำเสร็จแล้วก็ลืมๆ ไปไม่ได้คิดจะจำ จนถึงเวลา Quilt ผ้า ตอนที่นั่งทำไปเพลินๆ และหยุดพักมองดูงานที่ตัวเองทำ ก็นึกขึ้นมาว่าผ้าผืนโตนี้ใช้ผ้าชิ้นเล็กชิ้นน้อยกี่ชิ้นกันหนอ แล้วมันถูกจับประกบ เย็บต่อกันกี่ครั้งกว่าจะได้มาเป็นงานผืนนี้ มีหลากหลายความรู้สึกเกิดขึ้นในช่วงเวลาที่ได้เย็บผ้า วันไหนที่ต่อผ้าได้แหลมเปี๊ยบก็ปลื้มปริ่มยิ้มในใจ แต่วันไหนที่ต่อไม่ตรง เคลื่อนไปซักนิด ก็ปลุกปลอบใจตัวเองว่ามันเป็นงานทำมือ ครั้งไหนที่ทำแล้วไม่ถูกใจทั้งบล๊อกก็ตัดใจโยนทิ้งเลือกผ้าใหม่ต่อใหม่ทั้งหมด ไม่นับช่วงต้นๆ ของการ Quilt ที่เพิ่งเริ่มหัดใช้สะดึงที่กว่าจะเริ่มตั้งเข็มให้ตั้งฉากกับผ้าแล้ว Quilt ได้ก็ปาเข้าไปครึ่งวัน ไหนจะต้อง Quilt ให้ถี่เท่าๆ กันอีก ก็ทำให้ทดท้ออยู่พักนึงทีเดียว แม้กระทั่งวันนี้ที่ทำเสร็จแล้วยังแอบไม่ชอบลาย Quilt บางลายบนผืน มองแล้วมองอีกว่าไม่น่าเลือกทำลายนี้ สุดท้ายก็เก็บไว้ไม่เลาะเพื่อเอาไว้เป็นบทเรียนเตือนใจว่าครั้งหน้าเลือกทำลายอื่นจะสวยกว่า ใครจะนึกว่าผ้าผืนนึงกับเวลาอันแสนยาวนาน จะก่อให้เกิดความรู้สึกทั้งสุขใจ และเหนื่อยใจ แต่ที่มากไปกว่านั้น ผ้าผืนนี้ได้ทำให้เรารู้จักสร้างวินัยในการทำงาน ยอมอดที่จะนอนกลิ้งตื่นสาย รีบตื่นเช้าเผื่อจะได้ต่อผ้าบ้างซักเล็กน้อย แม้มีธุระจะต้องไปไหนต่อไหน ก็พกผ้าไปหามุมเล็กๆ ต่อผ้าได้ทุกที่ มากกว่าความดีใจที่การบ้านเสร็จ คือความดีใจที่ตัวเองมีความอดทนมากพอที่ทำเรื่องยากๆ ให้เป็นเรื่องธรรมดา ^^






 

Candle Wick

คือการปักลาย Coronial Knot  ด้วยเส้นด้ายสีขาว บนผ้าสีขาว หรือผ้าพิมพ์ลายเนื้อละเอียด ในสมัยก่อนหญิงสาวชาวอเมริกานิยมใช้ปักตกแต่งชุดแต่งงาน  ปัจจุบันนิยมใช้เพื่อตกแต่งบางส่วนของงาน Quilt  หรือปักตกแต่งเพิ่มเติมในส่วนของ  Applique’ และ Patchwork  และไม่จำเป็นว่าจะต้องทำบนชิ้นงานสีขาวเท่านั้น
ตอนแรกที่ดูภาพจากหนังสือ ก็คิดว่าไม่น่าจะยากมาก แต่พอลงมือทำจริงๆ ยากเหมือนกันนะ เพราะต้องทำปมแต่ละปมให้มีขนาดเท่าๆ กัน ระยะห่างแต่ละปมเท่าๆ กัน แถมยังต้องปักให้เป็นเส้นแนวเดียวกัน ถ้าเผลอปักกระเถิบออกมานอกเส้นแค่นิดเดียวก็จะดูออกเลยล่ะว่าเบี้ยว ที่สำคัญที่สุดถ้าทำไม่สวยคือมันจะเลาะปมนั้นทิ้งไม่ได้ เรียกว่าต้องสวยให้ตลอดรอดฝั่งว่างั้นเถอะ เรียนจบกลับบ้านมาเพราะอยากจะทำให้สำเร็จ ก็หมกมุ่น ปัก เลาะ ปัก เลาะ อยู่หลายวัน ผ้าชิ้นนี้อยากได้ แต่สีด้ายไม่เข้ากับผ้า ผ้าสีด้ายเข้ากับผ้า ขนาดผ้าก็ไม่พอ สุดท้ายมาจบที่ผ้าย้อมชา ได้ผลงานที่เบี้ยวๆ บูดๆ เล็กน้อย แต่ตั้งใจไว้ว่า ผลงานชิ้นถัดๆ ไป จะลองเอางาน Candle Wick มาตกแต่งดู งานที่ได้น่าจะดูมีรายละเอียดขึ้นอีกเยอะเลย เสร็จเมื่อไหร่ จะรีบนำมาให้ชมกัน

Kaleidoscope

Kaleidoscope คือปรากฏการณ์ที่เรามองเห็นภาพผ่านกล้องสลับลายที่เราเคยเล่นกันตอนเด็กๆ จะมองเห็นลายซ้อนกันหลายๆ ลาย มีชื่อที่ใช้เรียกกันอีก 2 ชื่อคือ Windmill และ Morning Star การต่อผ้าลายนี้ต้องต่อหลายๆ Block และต้องใช้ Pattern 2 ชุดคือชุด A และ B เพราะทั้ง 2 ชุดมีโทนสีเข้มอยู่คนละด้านกัน เมื่อนำมาต่อกันเป็นผืนใหญ่จะมองเห็นปรากฏการณ์ Kaleidoscope
การบ้านชิ้้นนี้เป็นงานชิ้นใหญ่ชิ้นสุดท้าย นับตั้งแต่วันที่เรียนวันแรกที่มี Tapestry ให้ทำหลายชิ้น ตอนที่ทำใกล้เสร็จ แอบเผลออาลัยอาวรณ์ว่าหลังจากหมดหน้าที่นักเรียนแล้ว จะมีโอกาสได้ทำ Tapestry ชิ้นโตๆ แบบนี้อีกบ้างไหมหนอ

 

Bar & Gees

หลายคนคงเคยได้ยินชื่อลาย Flying Geese ที่เป็นการต่อผ้าสามเหลี่ยมสามชิ้น คนคิดแพทเทิร์นนี้จินตนาการว่าผ้าสามเหลี่ยมชิ้นกลางคือปากของห่าน Bar & Gees ก็คล้ายกันเพียงแค่เพิ่มผ้าสี่เหลี่ยมชิ้นยาวมาขนาบด้านข้างทั้ง 2 ด้าน จากหนังสือมีรูปแบบการต่อผ้าโดยใช้การวางลายที่แตกต่างกัน 16 รูปแบบ แต่ละแบบมีชื่อกำหนดไว้ ได้เรียนบทเรียนนี้แล้วเพิ่มความสนุกในการเลือกใช้ผ้าขึ้นอีกเยอะเลย

 

 

 

Shadow Quilt

มีวิธีการทำงานด้วยการตัดผ้าเป็นชิ้นเล็กติดบนผ้า Top ปิดทับด้วยผ้าโปร่งคล้ายผ้าแก้ว แล้ว Quilt รอบผ้าชิ้นเล็กแต่ละชิ้น จะได้งานลักษณะคล้ายงาน Applique’ แต่สีดู Soft ลง เนื่องจากถูกปิดทับด้วยผ้าโปร่ง

พอได้เรียนการทำงานแบบนี้แล้วทำให้นึกถึงงานที่เคยเรียนกับคุณโนริโกะ โนซาว่า ขั้นตอนการทำงานซับซ้อนกว่าเล็กน้อยแต่คลุมด้วยผ้าโปร่งๆ เหมือนกัน เพียงแต่ผ้าของคุณโนริโกะจะโปร่งกว่าเล็กน้อยพอเอามาเทียบแล้วความ Soft จะต่างกัน งานมือหรืองานจักร์ก็สามารถประยุกต์ทำให้คล้ายกันได้ เราต้องปรับใช้อุปกรณ์และวิธีการทำงานให้เหมาะสมเท่านั้นเอง

Teddy Bear

Teddy Bear ตามตำราเกิดจากการนำบางส่วนของชิ้นงาน Quilt ที่ทำเป็นผ้าห่ม หรือผ้าปูโต๊ะแล้วเก็บไว้นานจนเป็นรอยยับหรือเกิดความเสียหายจึงนำมาตัดเป็นตุ๊กตาหมี ถามว่าในบ้านมีหรือเปล่าผ้าที่เก็บไว้นานและเสียหายบางส่วนจนเอามาเย็บเป็นตุ๊กตาได้ ตอบได้ทันทีเลยว่าไม่มี งานทุกชิ้นเก็บรักษาเป็นอย่างดีและสำคัญที่สุดไม่สามารถตัดใจตัดชิ้นไหนทิ้งได้เลย ครูเองก็คงเข้าใจความรู้สึกของนักเรียนเลยอนุโลมให้ใช้ผ้าธรรมดาได้ แต่ต้องเย็บต่อแพทเทิร์นให้ถูกต้องด้วยนะ

มีแพทเทิร์นให้เลือกทำหลายแบบ แบบแรกเลือกทำตุกตาหมี พยายามทำให้เก่าดูเป็นแอนทีคด้วยการย้อมชาและกาแฟอยู่หลายรอบจนน่าจะดูเก่า (และด่าง) แต่ถึงจะเก่ายังไงก็ยังดูเป็นป้าหมีใจดี ^^

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

อีกแพทเทิร์นเลือกทำตุ๊กตากระต่ายแขนขายาว ตัวนี้ลองใช้ผ้าทอสีดูอบอุ่นน่ารักดี กระต่ายขายาวนุ่งกระโปรงแดง แต่งชายกระโปรงเป็นรูปแครอท ไม่ลืมให้เธอถือแครอทไว้อีกหัวนึง เอาไว้แทะเล่นแก้หิว ^^

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตุ๊กตาทำเมื่อไหร่ก็สนุก เหมือนได้เปิดหัวใจเด็กน้อยในร่างผู้ใหญ่ให้ได้ออกมาเล่นสนุกอีกครั้ง

 

 

Two Patch

มีลักษณะคล้ายกับแพทเทิร์น Drunkard’s Path แต่ Two Patch จะมีขนาดและมีขั้นตอนการสร้างแพทเทิร์นที่ต่างกันเล็กน้อย สามารถสร้างได้ทั้งแบบสี่เหลี่ยมจตุรัสและสี่เหลี่ยมผืนผ้า เวลาทำงานก็สร้างแพทเทิร์นขึ้นมาแค่ชิ้นเดียว แล้วเอามาเป็นแบบวาดเป็นภาพที่ต้องการได้เลย ชิ้นงานตัวอย่างในหนังสือมีให้เลือกทำ 2 แบบ แต่แบบนี้จะยากกว่าเล็กน้อย แอบมี Applique' นิดนึงให้นักเรียนงุนงง คนชอบงานยากอย่างอิ๋มเลยเลือกทำชิ้นนี้ จับผ้าชิ้นเว้าต่อกับผ้าชิ้นโค้ง เผลอแป๊บๆ ก็ได้กรอบรูปตะกร้าดอกไม้น่ารักไว้แขวนประดับห้องแล้ว

 

 

 

Dog Wood

Dog Wood เป็นชื่อของไม้พุ่มชนิดหนึ่งมีดอกสีขาว หรือสีชมพู มีผลเบอรี่สีม่วงพบในป่า ออกดอกในฤดูใบไม้ผลิ มีฟอร์มของกิ่งดอกเป็นชั้นๆสวยงามมาก ตัวดอกเองจะมีกลีบแค่ 4 กลีบปลายมน ที่ปลายกลีบเว้าเข้าเล็กน้อย Quilter ออกแบบการต่อผ้าให้เป็นดอกไม้ที่มีมิติโดยการใส่ใยไว้ที่กลีบดอกเพื่อให้ดูเหมือนดอกไม้กำลังบาน แถมยังคงเอกลักษณ์ปลายกลีบโค้งเว้าเอาไว้เหมือนเดิม อิ๋มเลือกเอาดอก Dog Wood มาเป็นส่วนหนึ่งของกระเป๋าสะพายทรงง่ายๆ ใส่กระเป๋าสตางค์กับโทรศัพท์ได้กำลังดี สะดวกใช้เวลาเดินเที่ยวหรือซื้อของ มีกระเป๋าสะพายแล้ว ทีนี้สองมือที่ว่างอยู่ก็หิ้วถุงช๊อปได้เต็มที่เลย

 

 

 

Log Cabin Variation

Log Cabin เป็นลายที่คนนิยมทำกันเยอะ เพราะทำได้ง่าย ยิ่งตอนนี้มีตัวช่วยเป็นเทคนิค Paper Piecing ยิ่งทำให้ทำงานง่ายขึ้นอีก นอกจากรูปแบบสี่เหลี่ยมที่เราชินตา ยังทำได้อีหลายรูปแบบโดยใช้รูปทรงเรขาคณิต

พอเรียนชั้นที่สูงขึ้น เราก็สามารถสร้างความแตกต่างหลากหลายของ Log Cabin ได้ด้วยการลดหลั่นขนาดของแถบ Log Cabin ให้ต่างกัน นอกจากนี้ยังสามารถใช้ Log Cabin ในรูปทรงโค้ง ฉีกรูปแบบออกจากทรงเรขาคณิตอย่างที่เคย ครั้งนี้เลือกทำแบบง่ายๆ เป็นทรงสามเหลี่ยม ทำเป็นผ้าวางตกแต่งบนโต๊ะ ใจจริงอยากทำเปฺ็นผืนขนาดใหญ่ แต่มีงานอีกหลายชิ้นรออยู่ เล็กๆ ไปก่อนก็แล้วกัน  ^^"

 

 

 

Feathered Star

แพทเทิร์นลายดาวขนนกเป็นชิ้นงานที่ทำเสร็จแล้วมีขนาดใหญ่ที่สุดตั้งแต่เรียนมา ไม่นับรวม Sampler Quilt 2 ผืนมหาโหดนั่น ต่อผ้าก็ว่ายากแล้ว แต่วิธีสร้างแบบก็ยากไม่แพ้กัน เราสร้างแบบแยกเป็น 2 ส่วน ส่วนแรกสร้างแฉกดาวด้านนอก อีกส่วนสร้าง Lemom Star ที่อยู่ด้านใน ทำเสร็จแล้วเพื่อนที่ไม่ได้เรียนแพทเทิร์นนี้มาเห็นก็ติว่าเราต่อผ้าไม่ชนมุม กว่าจะอธิบายให้เข้าใจว่าแพทเทิร์นมันเป็นแบบนี้ให้เพือนเข้าใจ ก็เมื่อยนิ้ว เพราะคุยกันทางไลน์ เพื่อนๆ หลายคนเลือกทำดาวขนนกหลากสีสัน แต่อิ๋มติดใจงานเขียวๆ แดงๆ ของครู อยากมีงานสีแบบนี้เก็บไว้บ้าง เลยเลือกทำสีเขียว แดง  ตรงบอร์เดอร์เลือกทำลาย Flying Geese เหมือนงานของครูที่เห็นจากในหนังสือ มโนไปว่าห่านฝูงใหญ่บินอยู่บนท้องฟ้ารอบดวงดาว บินไปก็มีเศษขนหลุดปลิวไปติดแฉกของดวงดาว ดาวที่สวยอยู่แล้วก็ยิ่งสวยเพิ่มขึ้นอีก

Mola

เป็นงานฝีมือของชาวชนเผ่าซึ่งอาศัยอยู่บนหมู่เกาะของประเทศสาธารณะรัฐปานามา มีต้นกำเนิดจากประเพณีการวาดภาพบนร่างกาย แต่หลังจากการล่าอาณานิคมและการติดต่อกับมิชชันนารี ชนเผ่าคูนาก็เปลี่ยนการวาดภาพบนร่างกาย มาออกแบบลวดลายสัตว์ต่างๆเช่น ปลา และ นก ใช้ผ้าฝ้ายที่ทอและย้อมเอง ซ้อนผ้าสีสดๆ เป็นชั้นๆ หลายๆ สี แล้วเจาะและเย็บ เรียกว่า Reverse Applique’ ใช้ทำเป็นเครื่องแต่งกายแบบดั้งเดิมของชาวชนเผ่าผู้หญิง โดยทำเป็นเสื้อทั้งด้านหน้าและหลัง คำว่าโมลา หมายถึง เสื้อ หรือ เสื้อผ้า สีที่นิยมใช้คือ ดำ แดง เขียว เหลือง 

ครูมีแบบ Mola มาให้เลือกนอกจากในหนังสืออีกหลายแบบ แต่เพราะเป็นคนทำงานแอพไม่เก่ง เลยเลือกทำตามแบบในหนังสือนี่แหละคิดว่ายากที่สุดแล้วจะได้ฝึกเยอะๆ ทำไปก็หาวิธีทำให้ช่วงโค้งเว้าเนียนสวยไป พอทำไม่ได้อย่างใจก็โมโหเปลี่ยนผ้าทำใหม่ สุดท้ายต้องทำถึง 4 ครั้งกว่าจะได้ผลงานประเภทพอไปวัดได้ตอนเย็นๆ ระหว่างที่ต้องทำใหม่ ทำซ้ำหลายๆ ครั้ง ได้ทดลองเทคนิคที่คิดเองเออเองว่าน่าจะสวย ทำจนผ้าหมดก็ลองใช้ผ้าเนื้อที่ต่างออกไป ทำให้พบว่าเนื้อผ้า เส้นใย และลักษณะการทอมีผลทำให้เราทำงานได้ง่ายและยากแตกต่างกัน ครูเล่าว่า ชาวชนเผ่าไม่มีอุปกรณ์พิสดารอะไรเลย มีเพียงผ้า เข็ม ด้าย และฝีมือเท่านั้น บทเรียนหลังจากทำการบ้านชิ้นนี้เสร็จสรุปได้ว่า คำว่าทำมากได้มาก เป็นจริงเสมอ

 

Trapunto

ถ้าใครจำงาน White Quilt งาน Quilt สีขาวสะอาดตาที่เคยโพสไว้ตอนเรียนในขั้น Advance ได้ คนที่คิดสร้างสรรค์งาน Trapunto ก็ได้รับแรงบันดาลใจมาจากจุดเริ่มต้นเดียวกัน เราอาจจะเคยเห็นงาน Trapuntp ในรูปแบบผ้าผืนโต Quilt ตีตารางแล้วยัดใยตรงส่วนที่เป็นลวดลายให้เกิดความนูนทำเป็นผ้าห่มหรือผ้าคลุมเตียงก็สุดแท้แต่ แต่ Trapunto ก็ยังมีอีกรูปแบบที่ไม่ต้อง Quilt ตีตาราง เพียงแค่ Quilt และยัดใยให้เกิดความนูนในส่วนที่เป็นลวดลายเท่านั้น งานแบบนี้นิยมทำกันในแถบยุโรป เรียกว่าเทคนิค Boutis สามารถนำมาทำเป็นชิ้นงานได้หลากหลาย เช่นปกเสื้อ รองเท้าเด็ก กระเป๋า โคมไฟ ไม่นับผ้าโชว์ที่นิยมทำกันอยู่แล้ว Trapunto เป็นงานที่ต้องใช้ความละเอียด จะยัดใยอย่างไรให้แต่ละด้านแต่ละมุม นูนเท่าๆ กัน งาน Quilt ที่เรียนผ่านมามีรูปแบบที่หลากหลายต่างกันไป แม้งานบางอย่างจะไม่ชอบ แต่ก็ต้องลองทำดู สุดท้ายเมื่อเรียนจบก็ไปเลือกเอาว่างานไหนที่เราชอบ ทำแล้วสนุก ก็ทำงานนั้นให้ดีต่อไป ถ้าจะพูดถึงงานที่ไม่ค่อยชอบขอนับงาน Trapunto รวมเอาไว้เป็นหนึ่งในนั้น งานประเภทสมมาตร 4 ด้าน 4 มุมเหมือนกันทำแล้วรู้สึกเหมือนเดินซ้ำทางเก่า ยิ่งถ้างานชิ้นใหญ่อย่าง Hawaiien Quilt นี่ถึงกับต้องนับเลยว่าต้องทำอีกกี่โค้งกว่าจะหมด 1 มุม พอได้ลองทำแล้ว รู้แล้ว กระจ่างแล้ว การที่คิดจะหยิบมาทำอีกครั้งนับเป็นการตัดสินใจที่ยากจริงๆ แฮร่

 

Eight Pointed Star

ใครจำได้บ้างว่าอิ๋มเคยต่อผ้าลายนี้ไปแล้วครั้งนึง ตอนต่อผ้าเป็นบล๊อกเอาไปรวมร่างเป็นผ้าโชว์ผืนใหญ่ อ้าวเรียนไปแล้วต่อไปแล้วทำไมต้องมาทำซ้ำอีก ต้องเล่าว่าครั้งนี้อิ๋มได้เรียนในเรื่องการจัดวางสีและตำแหน่งการจัดวาง ถ้าเราเลือกสีผ้า และวางในตำแหน่งที่แตกต่างกันไป จะมองเห็นภาพที่แตกต่างกัน แม้จะเป็นแพทเทิร์นเดียวกัน ครูต่อดาวแปดแฉกดวงน้อยๆ ที่ต่างกันมาให้พวกเราดู 16 ดวง บางดวงใช้ผ้าโทนสีเดียวกันแต่คนละลายดูไกลๆ แทบแยกไม่ออกถึงความต่างกัน การบ้านตามในหนังสือให้ต่อดาว 2 ดวง อิ๋มว่ามันน้อยไปหน่อย อยากให้เห็นความต่างชัดๆ แต่จะให้ต่อเป็นผ้าผืนใหญ่มีดาว 16 ดวงแบบครูก็ไม่ไหว ขอทำเป็นกระเป๋าใบเล็กที่มีดาว 5 ดวงก็แล้วกัน ดาว 5 ดวง 5 สีที่วางผ้าแตกต่างกัน บางดวงก็เป็นดวงดาวโดดเด่น บางดวงเกือบจะเป็นดาว บางดวงไม่แม้นจะเป็นดาว แต่ทุกดวงก็ทำหน้าที่ของมัน ฉายแสงความเป็นตัวเองให้เราได้เฝ้ามอง

 

 

 

Seminole Patchwork

Seminole คือชนเผ่าพื้นเมืองที่อาศัยอยู่ในแถบรัฐฟลอริดา ประเทศสหรัฐอเมริกา ทำงานฝีมือโดยตัดผ้าเป็นเส้นยาว เย็บต่อด้วยจักร แล้วนำมามาตัดและต่อให้เกิดลายใหม่โดยการเหลื่อมลาย มีเอกลักษณ์คือการใช้สีสันสดใส นิยมนำผ้าที่ตัดต่อแล้วมาเย็บต่อกันเป็นเสื้อผ้า เครื่องนุ่งห่ม 

อิ๋มรู้จัก Seminole Patchwork ครั้งแรกตอนที่ทำกระเป๋า Lady Gogo ครั้งนั้นได้ยินครูพูดชื่อ Seminole ผ่านหู แต่ด้วยมัวแต่หมกมุ่นอยู่กับการคำนวณหาขนาดแพทเทิร์นเลยไม่ได้สนใจชื่อแซ่ของมันเลย แม้กระทั่งวันที่ได้กลับมาเรียนอีกครั้งก็มัวแต่วิ่งไปห้องน้ำ อดฟังครูเล่าถึงเรื่องราวของ Seminole จนเมื่อตอนที่จะทำการบ้าน นั่งทบทวนเนื้อหาที่เรียนมา เปิดอ่านเรื่องราวของ Seminole ทางเน็ตก็ตื่นตาตื่นใจขึ้นมาทันที ภาพเสื้อผ้าสวยๆ สีสันสดใส ต่อลายยิบๆ หลายลายซ้อนกันเป็นชั้นๆ เป็นเสื้อบ้าง กระโปรงบ้าง อารมณ์ชั่ววูบเลยตัดสินใจว่าเอาละจะทำกระโปรง มารู้ตัวว่าคิดผิดก็ช้าไปแล้ว เพราะนอกจากความยากที่ต้องต่อผ้าให้มุมตรงกันเป๊ะ แต่ก็ร้างลาการต่อผ้าด้วยจักรไปนานจนลืมว่าเทคนิคมันคืออะไร กว่าจะรื้อฟื้นความจำได็ก็ต่อเบี้ยวไปหลายชิ้น ไม่รวมถึงว่าการต่อผ้าด้วยจักรแบบตัดๆ ต่อๆ นี่มันเปลืองผ้าสุด แถมยังเป็นกระโปรงจีบรอบตัวด้วยอีก กระโปรงตัวนี้เลยใช้ผ้ามากกว่า 3 เมตร สุดท้ายอิ๋มก็ลดทอนความคิดที่จะต่อผ้าหลายลายหลายชั้นเหลือแค่ลายเดียว ด้วยข้ออ้างว่าหมดตังซื้อผ้า แต่ความจริงเป็นเพราะว่ามันเหน็ดเหนื่อยเหลือเกิน





 

New York Beauty

ครูเล่าว่าคนที่คิดแพทเทิร์นนี้ได้แรงบันดาลใจมาจากมงกุฏของเทพีเสรีภาพที่มีแฉก 7 แฉก ต้นฉบับแพทเทิร์นจริงต้องมีมงกุฏ 4 อันและต้องหันปลายแหลมของแต่ละอันเข้าหาตรงกลาง นั่งหาแบบในเน็ตว่าจะทำการบ้านแบบไหนดี มาสดุดตาแบบที่ใช้สีสดๆ และต่อเยื้องไปเยื้องมา ครั้งแรกตั้งใจว่าจะต่อเฉพาะบล๊อกด้านในไม่มีบอร์เดอร์ แต่ก็เหมือนเคย แพ้ความสวย สุดท้ายก็เพิ่มบอร์เดอร์เข้ามาด้วยจนได้ ก่อนทำก็เขียนแพทเทิร์นเสียดิบดี แต่พอต่อผ้าแต่ละส่วนเสร็จแล้วจะเอามาประกอบกันก็พบว่า เฮ้ยเขียนแพทเทิร์นผิด  เหมือนก้าวเท้าผิดตอนออกจากบ้าน

เมื่อเริ่มต้นผิดท้ายขบวนก็รวนเร พยายามขายผ้าเอาหน้ารอดมาจนได้ผลงานหน้าตาแบบนี้ ระหว่างที่กำลัง quilt ผ้า ได้ดูโทรทัศน์รายการท่องเที่ยว เรื่องของหญิงสาวคนนึงได้ฉายเดี่ยวเดินทางไป New york ตั้งใจจะไปชมเทพีเสรีภาพ แม้จะกางแผนที่ แต่ก็เก้ๆ กังๆ และหลงทางลงเรือผิดลำ กว่าจะได้ชมความงามของเทพีเสรีภาพก็ต้องย้อนกลับมาลงเรือลำใหม่ แหม่อะไรมันจะเหมือนชีวิตของอิ๋มเช่นนี้ ขนาดเขียนแพทเทิร์นก็ยังทำผิด
แต่ก็นะ

It's not the destinstion so much as the journey.

มากกว่าจุดหมายปลายทาง คือเรื่องเล่าระหว่าการเดินทาง ( ต่างหากล่ะ )

 

Scallop Quilt

Scallop แปลว่าเปลือกหอยพัด มีวิธีทำง่ายๆ เปรียบได้กับการห่อขนมจีบ กะหรี่ปั๊ป กุ้ยช่าย หรืออะไรก็ตามที่ห่อๆ ง่ายกว่ากันที่ไส้ไม่ย้วยไม่ไหล อยากทำรูปแบบอื่นก็ได้หลากหลาย จะสาม สี่ ห้า หรือกี่เหลี่ยมก็ปรับแบบได้ตามใจ ต้นฉบับในหนังสือมีขนาด 6 cm. แต่ผ้าเซ็ตเล็กที่มีไม่พอ ต้องปรับขนาดลดแบบลงนิดหน่อย นี่เป็นอีกประโยชน์นึงของการรู้ที่มาที่ไปของการสร้างแบบ ทำให้เราสามารถปรับขนาดแบบหรือขนาดชิ้นงานให้ได้ตรงใจ

Apple Tree

แพทเทิร์นต้นแอปเปิ้ลเป็นแพทเทิร์นที่ชวนปวดหัว ต้องใช้สูตรคำนวณแสนจะซับซ้อน ตอนที่เรียนเลยต้องตั้งใจฟังตั้งใจจดสุดๆ กลับมาบ้านกลัวจะลืมเลยเลือกทำเป็นงานชิ้นแรกๆ เหมือนทุกๆ ครั้งที่อยากทำแบบยากๆ เยอะๆ เพราะมันสวยดี แต่ก็แอบถามใจตัวเองว่าทำดีมั๊ย (วะ) หารู้ไม่ว่าขณะที่แอบถามหัวใจตัวเอง มือก็เลือกผ้ามาจนครบแถมทำแพทเทิร์นเสร็จแล้ว ตรงบอร์เดอร์ใช้ผ้าสีขาวหลายๆ ลายรวมกัน เพราะไม่มีผ้าสีขาวชิ้นใหญ่ๆ ทำให้กำจัดเศษผ้าได้หลายชิ้น แถมไม่ต้องซื้อใหม่ งานส่วนหลักๆ เสร็จนานแล้ว มาช้าตรงรอเวลาไปหากระดุมมาใส่ในตะกร้า อนุมานว่าเป็นลูกแอปเปิ้ล งานประเภทจุกจิกจุ๋มจิ๋มประดิดประดอย ที่กินเวลานานกว่าต่อผ้าซะอีก เย็บผ้าไปพลางเล่นเน็ตไปพลางอ่านเรื่องราวของแอปเปิ้ลที่เกี่ยวข้องกับคนหลายคน ทั้งนายอาดัมส์ นางอีวา เซอร์ไอแซคนิวตัน จนมาถึงสตีฟ จ๊อบส์ เรื่องของลูกแอปเปิ้ลที่ไม่ใช่แค่ผลไม้กินได้สุขภาพดี แต่เกี่ยวข้องถึงการต่อผ้า และเรื่องราวของผู้คน

 

 

 

An apple a day keep doctor away

จริงๆ แล้วครั้งนี้ครูสอนให้ทำต้นแอปเปิ้ล แต่ไม่ได้สอนให้ทำลูกแอปเปิ้ล แต่พอเห็นแอปเปิ้ลลูกเล็กๆ ที่ครูเอามา แหมก็อยากทำขึ้นมาทันที แอบเจียดเวลาช่วงวันหยุดทำแอปเปิ้ลน่ารักๆ ได้ 3 ลูก ที่จริงทำไว้วางประดับบ้าน บ้านเราก็ดูน่ารักมากแล้ว แต่ครูบอกว่าถ้าหยดน้ำหอมพวกอโรม่าไปที่ลูกแอปเปิ้ลซักนิด กลิ่นหอมเบาๆ ที่อบอวลอยู่ก็จะทำให้ห้องสดชื่นขึ้น อืมเป็นอีกประโยชน์ของลูกแอปเปิ้ลที่มีนอกจากความน่ารักนึกถึงตอนเด็กๆ แอปเปิ้ลนับเป็นของมีราคาหากินยาก เด็กๆ อย่างอิ๋มได้กินผลไม้บ่อยๆ ก็พวกมันแกว ชมพู่ อ้อยถ้าได้กินทุเรียนก็เป็นพันธุ์ กบ กระดุม ชะนี กินหมดยังเอาเม็ดไปเผากินอีกต่างหาก 555 ตอนนี้แอปเปิ้ลหากินได้ง่ายดาย บางครั้งไปตลาดเห็นกองขายอยู่ในกระบะสังกะสีลูกละห้าบาทเท่านั้นเอง ยามที่แอปเปิ้ลสามารถจับต้องได้ง่าย เรามากินแอปเปิ้ลวันละ 1 ลูกเพื่อสุขภาพที่ดีกันเถอะ ว่าแต่มันดีกว่ากล้วย ส้มยังไง อิ๋มเอาข้อมูขจากเพจ DrCarebear Samitivej มาแปะไว้ให้อ่านกัน

 

https://www.facebook.com/note.php?note_id=390178555591



 

Strom at Sea

บล๊อคนี้มีวิธีการต่อผ้าที่ต่างไปจากเดิมคือจะต่อช่องเล็กและใหญ่สลับกันและจบท้ายด้วยช่องเล็กเสมอ แม้แต่ละชิ้นจะตัดเป็นเส้นตรง แต่ภาพที่ออกมาจะหลอกตาว่าเป็นเส้นโค้งเหมือนคลื่นในทะเล อยากให้ลวดลายออกมาในแนวไหนก็สามารถกำหนดได้จากชิ้นสี่เหลี่ยมข้าวหลามตัด ก่อนจะลงมือตัดผ้าก็ทดลองระบายสีในกระดาษเสียก่อนจนพอใจแล้วค่อยไปเลือกผ้า 

ครูเอาตัวอย่างมาให้เราดูหลายแบบเช่นเคย แถมสอนวิธีลดหลั่นแบบให้สวยงามแปลกตาเข้าไปอีก เห็นครูต่อผ้าเป็นผืนใหญ่แล้วสวยดี และอยากลองลดขนาดบล๊อกให้เล็กกว่าในหนังสือ เลยลองสร้าง   แพทเทิร์นขนาด 12 cm. โอ๊ะแม่เจ้าชิ้นเล็กที่สุดเท่าปลายนิ้วอิชั้นเท่านั้นเอง ไม่ได้การเดี๋ยวจะตาเหล่ตายเสียก่อน ขอเพิ่มขนาดอีกนิดให้ชีวิตพอไหว แล้วเลือกทำ 9 บล๊อค นับจำนวนผ้าที่ต้องเอามาเย็บต่อกันได้ 345 ชิ้น เออชักท้อเหมือนกันแฮะ แต่เอาเถอะอยากทำแล้วต้องทำให้ได้ ผ้าผืนนี้เป็นผืนที่ระหกระเหินต้องหอบหิ้วเอาไปเย็บหลายๆ ที่จนคิดว่าการบ้านรอบนี้จะเสร็จไม่ทัน เปรียบเหมือนชื่อบล๊อกที่แอบตั้งเองว่าพายุในอารมณ์ แต่ไม่ว่าพายุจะพัดแรงขนาดไหน ถ้าใจสู้ก็จะพบว่า ฟ้าหลังฝน สวยงามเสมอ จริงมั๊ย

 

 

 

Celtic

งาน Quilt อีกรูปแบบหนึ่ง เป็นงานรูปแบบเฉพาะตัวของชนเผ่า Celt ที่ตั้งถิ่นฐานอยู่ทางแถบยุโรป ลักษณะเป็นการสอดสานเส้นให้เกิดเป็นลวดลายที่หลากหลาย มักพบลวดลายแบบนี้อยู่บนกางเขนหินและในโบสถ์โบราณ
งาน Celtic แม้จะเป็นเส้นสายคล้าย Stain Glass แต่แตกต่างกันที่วิธีการทำผ้าเฉลียง เน้นสีสันลวดลวดลายที่หลากหลายกว่า และสอดสานกันอย่างต่อเนื่อง Quilter ส่วนใหญ่มักนำไปใช้เป็นลายของ Border ผ้าห่มหรือผ้าโชว์ ครูเล่าว่าได้พยายามหารูปแบบ Celtic ว่าจะเอาไปทำอะไรได้อีกนอกจากนี้จากหนังสือแมกกาซีนต่างๆ ทำให้รู้ว่าลวดลายแบบนี้มีคนเอาไปใช้น้อยมาก ที่พอจะมีอยู่บ้างก็ทำเป็นกระเป๋าและปลอกหมอน งาน Celtic ที่อิ๋มเลือกทำเป็นชิ้นแรกเลือกทำกระเป๋าทรงหมวกเชฟ แต่ด้วยความที่มีผ้าน้อย ก็ปรับแก้แบบเสียจนดูไม่สวย ลองทำอีกชิ้นเป็นชิ้นที่สองเลือกต่อผ้าเฉลียงเป็นหลากสี แต่ก็ออกมาไม่เป็นที่พอใจอีก สุดท้ายขอพึ่งพาแพทเทิร์นของครูที่เลือกใช้ลาย Celtic เพียงส่วนเดียวมาทำเป็นด้านหน้าและหลังของกระเป๋า เข้าทำนอง Minimalist (น้อยๆ แต่ดูดี หรือเปล่า ?) งาน Celtic เป็นงานที่พอได้ลองทำแล้วรู้สึกว่าไม่ยาก แต่ที่ใช้เวลานานน่าจะเป็นส่วนแต่งกระเป๋าจุ๊กๆ จิ๊กในแบบของครู ที่ช่างคิดประดิดประดอยเสริมให้กระเป๋าทรงธรรมดาๆ ดูน่ารักขึ้น 

 

Mexican Star 2

ทำการบ้านแบบนี้ซ้ำอีกชิ้น คราวที่แล้วทำเป็นโคมไฟใช้พื้นหลังสีขาว มานึกอีกทีทำไมเราไม่ทำเป็นสีฟ้าเข้มเหมือนท้องฟ้าตอนกลางคืน ครั้งนี้ทำบล็อกเดียวใส่กรอบรูปเอาไว้ประดับห้อง เคยทำงานแล้วใส่กรอบแบบนี้ครั้งนึง ไปจ้างเค้าทำกรอบตั้ง 300 บาท  ตอนที่จะทำโคมไฟก็ไปเดินหาโครงโคมไฟแต่ไม่มีแบบที่ต้องการ เลยต้องมา

แอพพลายในแบบที่สามารถทำได้เอง ใช้กระดาษชานอ้อยแบบหนา ตัดได้ด้วยคัตเตอร์คมๆ ทากาวปะนู่นนิดนี่หน่อย ทาสีเคลือบอีกนิดก็พอใช้ได้ งาน DIY จากของที่หาได้ในบ้านแม้ไม่สวยมาก แต่ก็ช่วยประหยัดไปได้เยอะเลย

 

Mexican Star 1

Pattern ดวงดาวอีกรูปแบบหนึ่ง มีวิธีเย็บต่อแบบแนวแทยง เกิดขึ้นในช่วงปี คศ. 1850 ได้มีการปรับเปลี่ยนรูปแบบ Pattern ดวงดาวนี้ออกไปได้อีกหลายแบบคล้ายๆ กัน แต่เรียกชื่อต่างกันออกไป

ได้แบบมาแล้วก็นั่งคิดว่าจะทำอะไรดี ผ้าโชว์ก็ทำเยอะแล้ว ผนังห้องไม่มีที่จะแขวนแล้ว กระเป๋าก็ยังไม่นึกอยากทำ เลยลองทำเป็นโคมไฟตั้งโต๊ะดู
เรามักจะดูผลงานสวยๆ กันตอนที่ไฟสว่าง แม้บางครั้งเราจะแอบพลิกดูตะเข็บด้านหลังว่าสวยหรือเปล่า แต่เราไม่เคยมองงานสวยๆ ของเราตอนไม่มีแสงสักครั้ง
ตอนกลางวัน คุณมองไม่เห็นดวงดาวหรอก  แสงอาทิตย์มันจ้าเกินไป ดาวดวงเล็กๆ แอบส่องแสงอ่อนๆ อยู่ภายใต้แสงอาทิตย์เจิดจ้านั่น คุณไม่อาจมองดวงอาทิตย์ได้เต็มๆ ตาด้วยซ้ำ แสงของเค้าเจิดจ้าเกินไป พอตกกลางคืน ถึงจะเป็นเวลาของดวงจันทร์และดวงดาว ให้ส่องแสงอบอุ่น และอ่อนโยน แต่ยามคืนไหนดวงจันทร์ไม่มาส่องแสง หากดาวดวงน้อยมีแสงในตัวเอง มันก็จะอวดแสงวิบวับให้คุณเห็นได้เต็มๆ ตา คืนนี้คุณเห็นดาวดวงน้อยส่องแสงวิบวับหรือเปล่า ถึงดาวจะไม่สวยเก๋ แต่ก็สวยซึ้งนะ ^^

 

Hexagon

รูปทรงเรขาคณิต รูปหกเหลี่ยม สามารถต่อผ้าได้หลายแบบ ชิ้นใหญ่หน่อยจับผ้ามาต่อกันเลยก็ง่ายดี ชิ้นเล็กลงมาห่อกระดาษแล้วเอามาสอยต่อกันก็เสร็จไว หกเหลี่ยมนี่เป็นแบบที่นิยมต่อกันมากเหมือนกันนะ คงเพราะเมื่อต่อกันหลายๆ ชิ้นแล้วดูน่ารักดี บ้างก็ว่าเหมือนดอกไม้ หลายคนก็ว่าเหมือนรังผึ้ง ต่อผ้าเสร็จแล้วอิ๋มเลือกเอามาเป็นส่วนหนึ่งของเสื้อกั๊ก เอาใจสุดๆ ทำทั้งดอกไม้ และรังผึ้ง แถมด้วยผึ้งน้อยตัวเล็ก ใกล้หน้าหนาวแล้ว เมืองไทยไม่หนาวมาก มาทำเสื้อกั๊กไว้ใส่ทับเสื้อยืดตัวในบางๆ สวมหมวกเกร๋ๆ ถือกระเป๋าใบน้อยพอกรุบกริบ จะไปเที่ยวหรือใส่อยู่ในออฟฟิต ก็เฟี้ยวฟ้าวมะพร้าวแก้วไม่แพ้ใคร

Stain Glass

เกิดขึ้นในช่วงปฏิวัติศิลปะ ราวปีคศ. 1890-1910 เป็นงานศิลปะแบบ Art Nuvo ที่ลอกความคิดมาจากศิลปะกระจกสีในโบสถ์ แม้จะมีความชอบดอกไม้ไม่มาก แต่ด้วยสีสันพาไป อิ๋มเลือกทำลายกุหลาบในทันที งานชิ้นนี้เป็นชิ้นที่ 2 หลังจากทำชิ้นแรกเจ๊งไป (อีกแระ) ใช้เทคนิคบ้านๆ ไม่มีตัวช่วย ไม่มีเทปกาวให้ปะๆ แปะๆ อิ๋มชอบใช้วิธีง่ายๆ แบบนี้ มีผ้ามีด้ายเมื่อไหร่ก็ทำได้เลย สวยแบบประหยัดงบ Clover ไม่มีทางได้ตังเรา ^^

Instructor Course

ร่ำเรียนกันมาจนถึง Instructor Course จนได้ สิ่งที่เราได้อดทนฝึกฝน และไม่ย่อท้อต่อความเยอะความยากของการบ้านพาเราได้มาพบเจองานที่ยากกว่า งานที่แม้จะเคยพบเห็นแต่ไม่เคยคิดว่าชีวิตนี้จะยอมทำ ก็ต้องมาทำในบทเรียนนี้เอง สิ่งนึงที่อิ๋มรู้สึกได้คือ การเรียนอะไรเป็นขั้นตอนมันทำให้เราได้ทำงานที่เรียงลำดับความยากที่มากขึ้นเรื่อยๆ และไม่ข้ามสิ่งที่ต้องทำไป งานยากๆ ที่เราปฏิเสธตอนยังไม่ได้มาเป็นนักเรียนรออยู่ มาสู้และทำให้มันสำเร็จกันเถอะ

 

Country Doll

งานชิ้นสุดท้ายสำหรับ Course Advance คือตุ๊กตา Country Doll ต้นแบบจริงๆ Pattetn เหมือนตุ๊กตาขนมผิง หรือตัวคุกกี้รันเจ้าปัญหาในขณะนี้แหละ พอเวลาผ่านไป ตุ๊กตาก็พัฒนารูปแบบให้น่ารักขึ้น จากที่มีแขนธรรมดาๆ ก็เริ่มมีมือมีนิ้ว มีเสื้อผ้า กระโปรง รองเท้า ถุงเท้า ยิ่งแต่งตัวให้เยอะๆ ก็ยิ่งน่ารัก ตุ๊กตาแบบที่อิ๋มทำนี้เป็นอีกแบบที่นิยมทำกัน มักเอาไปแขวนที่ประตู หรือผนังห้อง

ขึ้นชื่อว่าตุ๊กตา อยู่ที่ไหนก็น่ารัก ^^

Crazy Quilt

งานน่าสนุกที่หยิบเอาเศษผ้าชิ้นเล็กๆ มาต่อกันไปเรื่อยๆ ให้เป็นผืน นิยมต่อกันเป็นชิ้นขนาดเล็ก แล้วเอาแต่ละชิ้นมาต่อรวมกันเป็นผืนใหญ่ เพิ่มความงามหยดด้วยการปักไหมเดินลายสวยๆ ตรงช่วยรอยต่อผ้าแต่ละชิ้น ในสมัยอารยธรรมเฟื่องฟู นิยมใช้ผ้าเนื้อมันวาว ผ้าลูกไม้จากเศษชุดระบายฟูฟ่องมาเย็บต่อกัน เคยเห็นร้านขายงานประเภท Crazy Quilt ที่ไปออกร้านในงาน Quilt Show ที่ญี่ปุ่น เจ้าของร้านแต่งตัว Style Victorian สวมชุดระบายพองฟู สวมหมวกสไตล์เดียวกัน มันคงมีชื่อเฉพาะ แต่อิ๋มเรียกไม่ถูก ข้าวของในร้านหวานปานจะหยด ลูกไม้ ลูกปัด ผ้าแต่ละชิ้น กระเป๋าแต่ละใบ Victorian สุดๆ เหล่าบรรดาสาวกคงเหมาซื้อกันไม่หวาดไม่ไหว แต่อิ๋มเป็นคนไม่หวานเลยซื้อภาพเด็กผู้หญิงของเค้ามาแค่ไม่กี่ชิ้น 

อิ๋มจำลองภาพงานหวานๆ มาได้เป็นตะกร้าหวายทาสีฟ้า ฝาตะกร้าต่อผ้า แทรกลูกไม้ และปักไหมเพิ่มอีกเล็กน้อย อยากปักให้อลังกว่านี้ แต่สารภาพเลย อิชั้นลืมวิธีปักบางลายไปแล้ว T T

 

Cathedral Window

ตอนที่ครูสอนวิธีทำงานชิ้นนี้อิ๋มนึกไปถึงเครื่องแขวนริมหน้าต่างในวัดแบบง่ายๆ ที่เคยทำในวิชา สปช. ตอนเด็กๆ ก็คือร้อยดอกรักคล้องกันเป็นตาราง มีอุบะดอกจำปีห้อยซ้ายขวา และตรงกลาง ใครเคยทำบ้าง แรงบันดาลใจของงานชิ้นนี้มากจากตรงนั้น และด้วยควันหลงของงานฮาวายเอี้ยนที่ยังไม่หมดไป เลยใช้ผ้าไล่เฉดสี สลับกับผ้าด้านในสีสดๆ ทำๆ ไปแอบนึกว่ามันดูอินตะระเดีย เลยเย็บคริสตัลติดลงไปด้วยเวลาส่องแดดจะได้วิบๆ วับๆ เอ่อดูๆไปงานชิ้นนี้มันชักจะจับฉ่ายเข้าไปทุกที = ="

 

Shell

ตัดผ้าทรงฝาหอยเชลล์ แอพติดบนใยโพลีฯ เรียงต่อๆ กัน เราเรียกงานลักษณะนี้ว่า Shell กระเป๋าใบนี้เลือกผสมผ้าทอ ผ้าคอตต้อนลายสก๊อตและผ้าพิมพ์ลายสีหวานๆ เข้าด้วยกัน แอบเพิ่มหูยาวๆ ของน้องกุต่ายนิดนึงที่ด้านหน้า และหางกลมๆ ที่ด้านหลัง กระเป๋า Shell ก็เสร็จแล้ว หรือจะเรียกกระเป๋า Rabbit ก็ไม่ว่ากระไร ^^